Door de jaren heen zijn er verschillende vormen van biologische oorlogsvoering geweest. De biologische oorlogsvoering begon al rond 1346. Later is de biologische oorlogsvoering meer veranderd naar bioterrorisme. Hier volgen een aantal voorbeelden door de geschiedenis heen. 

 

1346: 

De Tartaren katapulteerden de lijken van pestslachtoffers over de muren van de – nu Oekraïense – stad Kaffa. In de eeuwen hiervoor was het ook gebruikelijk om dode dieren of ander besmettelijk afval in waterbronnen van vijandelijke steden te dumpen.

1767:

De Britten verspreidden met pokken besmette dekens onder de Indianen.

1925:

Het Protocol van Genève verbiedt het gebruik van strijdgassen en bacteriologische strijdmiddelen in oorlogen.

1940-1945 WO II:

Japan zet paratyfus, miltvuur en pest in als biologische wapens tegen de Chinese bevolking en tegen krijgsgevangenen. VS, Canada en Engeland ontwikkelen biowapens. Duitsland werkt er ook aan, maar tot een wapen komt het niet.

1942:  

In Schotland waren tot 1990 enkele eilandjes (waar onder Gruinard, in 1986 ontsmet met behulp van 280 ton formaldeyde) verboden terrein na Britse proeven met miltvuur. De sporen van de miltvuurbacterie zijn namelijk ongewoon resistent en kunnen na decennia nog gevonden worden en een potentiële bedreiging vormen. Pas in 1990 konden mens en dier er weer leven.

1943:

De Duitsers maakten gebruik van biologische oorlogvoering door de drooggemalen Pontijnse moerassen weer onder water te zetten, zodat malaria kon terugkeren en eventueel door het gebied oprukkende geallieerde troepen de ziekte zouden oplopen. Bovendien werd de voorraad kinine door de Duitsers naar het noorden verplaatst. Men schat dat hierdoor ongeveer 100 000 personen malaria opliepen.

Na 1945:

Engeland en de VS blijven doorwerken aan biologische wapens. Het Amerikaanse bio-wapenprogramma loopt van 1940 tot 1969. Potentiële doelen zijn graanvelden in het westen van de vroegere Sovjet-Unie (Oekraïne), en rijstplantages in Azië, vooral in China.

1962:

Tijdens de Vietnam-oorlog gebruikt de VS het ontbladeringsmiddel Agent Orange om de dekking door het tropische regenwoud te vernietigen. Deze wapens komen uit hetzelfde programma dat ook de ontwikkeling van biologische wapens tegen gewassen tot doel heeft.

1969-1970:

De VS stoppen eenzijdig de opslag en productie van biologische en toxine wapens.

1972:

Het Biologische Wapens Conventie (BWC) verdrag tussen Groot-Brittanië, de VS en de Sovjet-Unie ontstaat. In de daaropvolgende jaren sluiten meerdere landen zich aan. Het BWC-verdrag verbiedt formeel het gebruik van biowapens. De deelnemende landen spreken toetsingconferenties af. Anno 2000 hebben 141 landen het BWC-verdrag ondertekend. Nederland tekende in 1985.

1979:

In Sverdlovsk (Jekaterinenburg, Rusland) komen 68 mensen om als gevolg van een miltvuurepidemie. Uiteindelijk blijkt dat het om een ongeluk gaat bij militair onderzoek naar biowapens.

1984:

In Oregon (VS) verontreinigen volgers van Bhagwan Shree Rajneesh saladebars in restaurants met de salmonellabacterie. 751 mensen raken besmet.

1992:

De Russische president Boris Jeltsin geeft toe dat zijn land het onderzoek naar biowapens (Biopreparat Program) heeft voortgezet tot 1992, zelfs na het ondertekenen van de biologische wapenconventie. Het onderzoek vond plaats onder de dekmantel van gewoon farmaceutisch onderzoek.

1995:

Irak geeft toe tegenover de VN dat het biologische wapens en toxine wapens heeft ontwikkeld: 160 bommen en 25 raketten bij de start van de Golfoorlog in 1991. Hun programma begon in de jaren 1970 en kende zijn hoogtijdagen tussen 1985 en 1991. Irak ontwikkelde biowapens op basis van miltvuur en toxinen als botuline en aflatoxine.

1995:

De Japanse sekte van de Opperste Waarheid is dicht bij ontwikkeling van biowapens en zet het zenuwgas sarin bij een terroristische aanval in. In de metro van Tokyo vallen twaalf doden en meer dan vijfduizend gewonden.
Het Pentagon vermoedt dat Irak, Noord-Korea, China, Israël, Libië, Zuid-Korea, Syrië, Taiwan, Rusland, alsmede terroristische groepen, biowapens ontwikkelen.

2000:

Het panel dat het Pentagon moet adviseren over het al dan niet inenten van Amerikaanse militairen tegen miltvuur meent dat het voorgestelde vaccinatieprogramma “op een gevaarlijk nauwe wetenschappelijke en medische basis” stoelt.

2001:

In de nasleep van 9/11 werden brieven met miltvuur (antrax) verstuurd naar verschillende Amerikaanse media en naar twee Democratische senatoren, nota bene door een geflipte Amerikaanse microbioloog uit een militair onderzoeksinstituut in Maryland. Gevolg: vijf doden