Bij synthetische biologie speelt ethiek een grote rol. Mogelijkheden zoals het klonen van bestaande levens of het zelf ontwerpen van nieuwe genetische samenstellingen leiden tot opschudding in de maatschappij. Daarom moet hier uiterst voorzichtig mee omgegaan worden.

 

Er zijn twee typen risico’s te onderscheiden: biosafety en biosecurity. Bij biosafety gaat het om de veiligheid op de laboratoria en in de omgeving, en bij biosecurity gaat het om beveiliging tegen eventueel misbruik van de kennis.

 

Bij biosafety is het belangrijk dat de veiligheid van de mensen die met de gemodificeerde organismen zeker is. Hiervoor moet er goede kennis zijn over de organismen en procedures waarmee gewerkt wordt. Deze kunnen bijvoorbeeld nieuwe, ziekteverwekkende eigenschappen hebben. Ook is er een kans dat de organismen uit het laboratorium ontsnappen, wat risico’s met zich meebrengt voor de mensen en dieren in de omgeving en voor het milieu. Het lastige aan de nieuwe organismen is dat ze steeds minder lijken op de natuurlijk voorkomende organismen. Hierdoor wordt bestrijding moeilijk gemaakt.
Dit zou voorkomen kunnen worden door veiligheidsmechanismen in de organismen in te bouwen.

 

Door het steeds toegankelijker en makkelijker maken van de biotechnologische procedures wordt de biosecurity een belangrijk punt. Ook minder wetenschappelijk geschoolde mensen kunnen hierdoor toegang krijgen, waardoor zij in de toekomst mogelijk zelf gevaarlijke ziekteverwekkers kunnen samenstellen en produceren. Hier zullen dus strenge regels en controles voor opgesteld moeten worden, zodat dit voorkomen kan worden. Bedrijven kunnen hier een rol in spelen, door te controleren of er virulente genen of delen hiervan verkocht worden, en waar dit terecht komt.